tag:blogger.com,1999:blog-10440654.post115390273300395819..comments2023-11-03T04:38:36.214-04:00Comments on Alfaias: Tamén tería moitas cousas das que falar hoxe...folerpahttp://www.blogger.com/profile/11381443752095678603noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-10440654.post-1154076565154181712006-07-28T04:49:00.000-04:002006-07-28T04:49:00.000-04:00Tes razón folerpa. O único que nos queda é a nosa ...Tes razón folerpa. O único que nos queda é a nosa capacidade cultural e artística. Mais o de aprender, aprender ... case imperceptíbel diría eu. Daría a conversa para moitos cafés.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-10440654.post-1154001327248645442006-07-27T07:55:00.000-04:002006-07-27T07:55:00.000-04:00aínda vou pola páxina 50, e espero disfrutar tanto...aínda vou pola páxina 50, e espero disfrutar tanto como vostede. biquiños!xornahttps://www.blogger.com/profile/07300789688216361777noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-10440654.post-1153994095412932792006-07-27T05:54:00.000-04:002006-07-27T05:54:00.000-04:00Chus a beleza e a emoción que podemos atopar nas v...Chus a beleza e a emoción que podemos atopar nas verbas dun libro, na musica, nun lenzo ou nun filme e a que nos ten que axudar a reconciliarnos co xénero humano, ese mesmo do que falas e que lanza bombas, mísiles, e mata nenos inocentes. A nosa capacidade artística e cultural e o único camiño de salvación que nos queda. Sempre fomos capaces do mellor e do peor, máis por moita carraxe que levemos dentro unha sinxela ollada a primeira metade do século vinte pode darnos algunha esperanza, pois semella que devagar, moi devagar, aprendemos. Ou non? <BR/>Martin agardo impaciente a túa recensión.folerpahttps://www.blogger.com/profile/11381443752095678603noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-10440654.post-1153945807407054532006-07-26T16:30:00.000-04:002006-07-26T16:30:00.000-04:00Como lectora de Manuel Rivas agardo a sentir esa i...Como lectora de Manuel Rivas agardo a sentir esa intensa emoción que tí transmites cando lea a súa novela. Mais eu hoxe falaría dunha nena de tres anos en Gaza. Unha bomba queimou o libro enteiro da súa vida nun instante. Apurou un número máis para o reconto, para o debate político nacional e internacional, para bla bla bla ...<BR/>Umha aperta dende Ribeira.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-10440654.post-1153933105111308822006-07-26T12:58:00.000-04:002006-07-26T12:58:00.000-04:00Estaba agardando este post, si señor. O meu heino ...Estaba agardando este post, si señor. O meu heino de poñer o venres, pero vostede xa sabe que compartimos entusiasmo por esta portentosa novela.Martin Pawleyhttps://www.blogger.com/profile/14537163564985940706noreply@blogger.com