quinta-feira, dezembro 29, 2005

Fogar de Breogán

Nunhas horas farei co meu fillo algo que nunca fixemos xuntos: sentaremos no sofá e veremos un partido de fútbol na televisión, e cantaremos o himno, e berraremos e axitaremos as nosas bandeiras, e cando marquemos o primeiro gol... estouparemos.

4 comentários:

Marinha de Allegue disse...

Que momento!!, non me gusta nadiña o Nadal e menos o fútbol...
Entendo que é algo escepcional o de hoxe, máis...
Difrute dos momentos cos seus.
:)

edu disse...

tres estoupidos son moitos estoupidos para un debú, non?

eu estoupei en san lázaro. tres veces. tou rouco :-)

Laurindinha disse...

Confeso que non son demasiado futboleira, pero este partido emocionoume moito!

Anónimo disse...

él non sei si o recordará, pero ti, señor padrazo, seguro que nono olvidarás.
Bicos.