Un libro galego

Seguindo coa nosa particular quenda de agasallos de Nadal hoxe tócalle a unha novela galega:

Como adoita acontecer no noso SL hai libros que pasan un chisco desapercibidos. Sucede con esta extraordinaria novela de Xesús Manuel Marcos. O autor debulla, a ritmo de novela negra, tres marabillosas historias que, devagar, coa fascinante música de fondo dos Tamara, nos levan a desenguedellar o nobelo dunha paixón, do exilio íntimo do fracaso, empregando unha prosa fermosa, rica en matices, metáforas e poderosas imaxes que nos deixan sen alento. Hai unha historia e hai estilo, non se pode pedir máis. Lina, devecido, esta fin de semana dun tirón e estou seguro que regresarei a ela máis veces.

(Por certo a cuberta é do mellor do ano)

Supervivente

Fago está anotación para dar fe de que sigo vivo. Unha inoportuna viriasis derruboume na cama o día 19 pasado, de aí a miña ausencia destes derradeiros días. Nin puiden facer a cea de noiteboa como adoito.
A presentación do libro estivo moi ben e foi un auténtico pracer compartir un intres coa familia e amigos, amais de contar coa amable presenza dun extraordinario triunvirato da nosa LIX e coa estimulante compaña do insigne Martin. Grazas a todos.
(A quenda inexorable do becho continua e a miña filla apareceu onte con febre alta, así que hoxe toca pediatra)

Presentación

Mañá, día 18 de decembro, as 19.30 horas, no hotel NH Palacio de Vigo, Edicións Tambre, presentará os libros "O carteiro de Bagdad" e "Eu vivía na fin do mundo", galardoados este ano cos premios Ala Delta de literatura infantil e Álbum Ilustrado-Biblioteca Cabildo de Gran Canaria. Ambas as obras son da autoría de dous vigueses, o escritor Marcos S. Calveiro e o pintor e ilustrador Ramón Trigo. No acto intervirán o editor, Ignacio Chao e as escritoras An Alfaya e Blanca Trigo.

Faladoiro

Esta noitiña andarei polas terras do Morrazo, na Lonxa Literaria, compartindo conversa cun lote de lectores apaixonados. Falaremos arredor dos meus Rinocerontes e quimeras (este enlace é un chisco de autobombo)

Unha novela grafica

Do mellorciño que teño lido nos últimos anos, unha marabillosa historia de amor. De medo e compromiso. De vida e morte. De ficar ou arriscar. Penso que neste xénero estase a facer nos últimos anos a mellor literatura. Se alguén non me cre, que lea estas Píldoras azules.

Algúns agasallos

Aproveitarei estes días de Nadal, en que algúns acudirán ás presas a mercar o primeiro agasallo que atopen, para deixar aquí algunhas recomendacións que calquera persoa sensible penso que agradecerá. Comezarei por un disco.

Dez anos despois, a completa reedición dunha pequena alfaia case descoñecida, Satélite 99, cunha grande artista dentro: Ana D. Acompañantes de luxo nesta viaxe: Ibon Errazkin e Javier Corcobado. Do Brazil de Astrud Gilberto á chanson de Jane Birkin. Unha fermosura.

(Non podo tampouco deixar pasar a voz desta auténtica bad girl. Unha gorxa suicida onde ecoan o dramatismo Billy, a potencia de Janis ou fraxilidade de Judy. Un prodixio co que marabillarse denantes de que remate desleixada en calquera calella como unha boneca rota)

O Nadal, en galego

Veloso fainos unha angustiosa chamada:

"Non son optimista. Creo que a lingua galega camiña de xeito irremediable cara á súa desaparición. Morremos, de acordo, pero algúns non estamos dispostos a agoniar en soidade. Por iso nace este blog, coa intención de que sirva de lugar de reflexión e debate. Agradezo críticas, azos, datos e, sobre todo, ideas. Está en xogo un dos nosos principais sinais de identidade. Aínda que a moitos tanto lles teña."

E eu, solidario, respondo a súa petición de auxilio e fago unha simple proposta. Como consumidores temos unha forza da que non nos decatamos, unha forza que podemos comezar a exercer tamén como galegofalantes. Nestes tempos de Nadal en que todos faremos compras e mercaremos agasallos, nada máis sinxelo que mercar só aquilo que nos venden en galego. Polo tanto, con non mercarlle ren a todas aquelas empresas que nos desprezan e nin se molestan en ofertarnos os seus produtos na nosa lingua, asunto arranxado.
Facede coma min, cada día, sentádevos durante uns intres diante da Galega e ide tomando nota de todos aqueles que non se anuncian en galego. Nós, na casa, xa temos a nosa particular lista de vetados, ata mudamos de marca de pan de molde malia as queixas dos nosos fillos.
No caso dos xoguetes, o asunto é un chisco máis complexo, xa que estes días nun intermedio do Xabarin, o 90% deles anunciase en castelán, pero tentádeo tamén.
Esta decisión é persoal e cada un pode adoptala ou non. Non pretendo iniciar campaña de boicot ningunha, cada un é moi libre de facer o que lle pete.
Mais, como di Veloso: está en xogo un dos nosos principais sinais de identidade.

Algunhas preguntas

Entre os 40 autores que Ánxela B se levará a Cuba, estará o noso flamante premio nacional? E este finalista? Algúns xa comezan a facer preguntas.
(E que conste que eu xa coñezo a cidade e a Fidel, mais iso xa é outra historia)