Ventos

Eu estou, ou estaba de xaxún, mais o meu benquerido Sari segue a falar por min namentres olla como desaparecen na corda do horizonte as pequenas pencas en que mudaron os grandes barcos que partiron do peirao cos velames cheos co vento do monzón e cos seus bandullos baleiros na procura das lendarias illas das especias.