Hai que pensa e dixo que a literatura galega son só Rivas e Suso de Toro, e que os demais nada pintamos, ao que os editores retrucaron con xeito, algún cos datos na man para situar o debate no seu xusto lugar.
Eu vou facer a miña pequena achega pois non sei quen sería o xornalista de investigación que fixo a pescuda pero debeu estar noutras librarías, por falar só das que coñezo ben: en Libroruro de Vigo na entrada e no medio está o libro en castelán, ao fondo a LIX en galego é castelán e a dereita, tras a caixa, o libro galego, nunha mesa as novidades e o resto en andeis, na 1ª pranta está papelaría e na 2º libro de texto, ensaio e demais. Logo, botarlle en cara a Follas Novas en Santiago que o libro galego estea no soto canda os libros noutras linguas é descoñecer un pouco da súa historia, dos vidros escachados hai non moitos anos por ter libros en galego no seu escaparate, da súa importante labor editorial antes e agora en prol das nosas letras. En fin, que para comezar un debate hai que ter os datos e as informacións contrastadas e non collidas con alfinetes ou trabucadas.
Respecto a inxusta queixa dos libreiros, non é cuestión que que non teñamos oferta, que a hai e variada, é que hai que apostar con valentía por ela. Temos algo que envexar ao que ven de alén do Padornelo? Entre as novidades das últimas semanas podemos atopar unha mágnifica viaxe imaxinaria, unha distopía, unha cosmopolita novela sobre o exilio, un thriller teolóxico, diversas revisitacións ou destilacións de Shakespeare, un chuviñoso retablo experimental e algunha testemuña protexida en apuros. Estou seguro que se na Casa do Libro houbese na entrada dous ou tres palés de calquera deses libros galegos fartarianse a vender.
Amais estes días nos que pasei moito tempo en diversas librarías non escoitei que ningún empregado recomendase os nosos libros aos moitos compradores despistados que buscaban un agasallo ao chou. Sempre remataban recomendando a sota -a francesa do ourizo-, o cabalo -o nórdico falecido- e o rei -o esotérico nipón- que publicitan arreo todos os suplementos literarios. Iso si, malia que dous deles teñen tradución ao galego sempre metían no envurullo a tradución castelá.
Eu vou facer a miña pequena achega pois non sei quen sería o xornalista de investigación que fixo a pescuda pero debeu estar noutras librarías, por falar só das que coñezo ben: en Libroruro de Vigo na entrada e no medio está o libro en castelán, ao fondo a LIX en galego é castelán e a dereita, tras a caixa, o libro galego, nunha mesa as novidades e o resto en andeis, na 1ª pranta está papelaría e na 2º libro de texto, ensaio e demais. Logo, botarlle en cara a Follas Novas en Santiago que o libro galego estea no soto canda os libros noutras linguas é descoñecer un pouco da súa historia, dos vidros escachados hai non moitos anos por ter libros en galego no seu escaparate, da súa importante labor editorial antes e agora en prol das nosas letras. En fin, que para comezar un debate hai que ter os datos e as informacións contrastadas e non collidas con alfinetes ou trabucadas.
Respecto a inxusta queixa dos libreiros, non é cuestión que que non teñamos oferta, que a hai e variada, é que hai que apostar con valentía por ela. Temos algo que envexar ao que ven de alén do Padornelo? Entre as novidades das últimas semanas podemos atopar unha mágnifica viaxe imaxinaria, unha distopía, unha cosmopolita novela sobre o exilio, un thriller teolóxico, diversas revisitacións ou destilacións de Shakespeare, un chuviñoso retablo experimental e algunha testemuña protexida en apuros. Estou seguro que se na Casa do Libro houbese na entrada dous ou tres palés de calquera deses libros galegos fartarianse a vender.
Amais estes días nos que pasei moito tempo en diversas librarías non escoitei que ningún empregado recomendase os nosos libros aos moitos compradores despistados que buscaban un agasallo ao chou. Sempre remataban recomendando a sota -a francesa do ourizo-, o cabalo -o nórdico falecido- e o rei -o esotérico nipón- que publicitan arreo todos os suplementos literarios. Iso si, malia que dous deles teñen tradución ao galego sempre metían no envurullo a tradución castelá.
.jpg)
Sem comentários:
Enviar um comentário