Vinte

Un, dous, tres, catro, cinco, seis , sete, oito, nove, dez, once, doce, trece, catorce, quince, dezaseis, dezasete, dezaoito, dezanove e vinte foron os metros que separaron aos rapaces e mulleres do caiuco de Teguise dos seus soños. Unha distancia infinda, un delgado fío entre a arela e o pesadelo, entre a vida e a morte.
Non é dificil de imaxainar que para algúns destes rapaces fora o seu segundo ou terceiro intento, tras seren expulsados nunhas desas razias ordeadas por un goberno que di ser progresista e de esquerdas, e que converte aos axentes de policías en cazadores de cabeleiras negras e mouras. Que noxo!