"A lingua é a pel. A cor da pel vai canda nós a calquera lugar."
Manuel Veiga
segunda-feira, setembro 01, 2008
Regreso
Tras un estío de días tranquilos coma exclusivo monitor detempo libre dos meus fillos (o mal tempo deixounos sen praia ) volvo ao rego. Non abrín o portátil en todo o verán, non lin un libro, agás unhas interesantes monografías para a próxima novela, grazas Arume, moita prensa, atletismo olímpico, moita bricolaxe nas reforma da casa dun amigo e o agardado trailer de aí enriba. Para o bocoi das lembranzas algúns acenos e risos,dous días de na praia de Tulla, una treboada espectacular sobre a ría, as parvadas do vello Steiner, o mal encaixe dalgúns, o matar ao mensaxeiro de sempre e a pouca e necesaria autocrítica,o caso somos nós. Aproveito tamén e déixovos unha nova anotación noobradoiro da rúa d´Armada e o enlace da entrevista en A Nosa Terra.
Benvidos tamén vos. Paideleo, levas razón, eu non coñecía Tulla e fiquei marabillado. Volvín a aquelas xornadas da miña infancia nunha Lanzada salvaxe e deserta, unha senasación que había anos que non tiña.
Para o bocoi das lembranzas algúns acenos e risos, dous días de na praia de Tulla, una treboada espectacular sobre a ría, as parvadas do vello Steiner, o mal encaixe dalgúns, o matar ao mensaxeiro de sempre e a pouca e necesaria autocrítica, o caso somos nós.
.jpg)
3 comentários:
Benvido. Hoxe chegou ao meu correo o outro libro que quizáis che interese.
Benvido !.
A praia de Tulla é un dos últimos paraísos que quedan na nosa terra.
Benvidos tamén vos.
Paideleo, levas razón, eu non coñecía Tulla e fiquei marabillado. Volvín a aquelas xornadas da miña infancia nunha Lanzada salvaxe e deserta, unha senasación que había anos que non tiña.
Enviar um comentário