sexta-feira, novembro 07, 2008

Rinocerontes y quimeras

2 comentários:

Danilo disse...

Noraboa pola tradución. O libro ben paga a pena. Lembro que a primeira vez que o lin aínda era un feixe de follas. Unha vez o merquei aproveitei para recomendarllo (e, debo confesar, emprestarllo) a moitos amigos.

Veloso disse...

Parabéns. De todos os seus libros, é o meu preferido. Lembro que o lin dunha sentada nunha cafetería de Vigo, mentres agardaba.