Disparen ao pianista I

No seu artigo de onte no Xornal, David Formoso falaba do esmorecemento do galego e propoñía unha nova estratexia. Na súa analise sinalaba entre outras causas esta: "Ligado ao ensino, están as lecturas. As que se recomendan, polo xeral, son tan pouco axeitadas como atractivas. Chegados a unha idade, os rapaces atopan libros máis interesantes en castelán."

Carafio ! resulta que agora, a fuxida dos rapaces cara ao castelán é culpa tamén dos escritores galegos. Seica non escribir de magos ou de vampiros leva aos mozos a devorar os betsellers internacionais. Non sei, pretenderá, que escribamos por concurso público e sexa a Admon. que nos indique, pobriños autores que non se decatan de nada, os temas á moda para que escribamos sobre eles. Xa o vexo: pasarela literaria galega, outono-inverno do 2010.

Semella esquecer o sr. Formoso, que a nosa LIX e un dos terreos máis vizosos das nosas letras, o que conta coa maior visibilidade exterior, cun feixe de traduccións e é recoñecido polo mundo adiante con premios e honras de todo tipo. Cando un neno coreano pode ler a Agustín ou a An na súa lingua por algo será, ou ao mellor pensa o sr. Formoso que estes autores tamén faran fuxir aos nenos do coreano cara ao inglés , por exemplo.

Mellor será que o Sr. Formoso apunte a súa escopeta dialéctica cara outra presa. Ainda que pensandoo ben, esta idea, a do escaso atractivo do que estamos a escribir os autores galegos, comeza a callar tamén noutros ámbitos, aí temos as queixas dalgúns senlleiros libreiros nos últimos meses. Pero deles, dos libreiros, prometo falar o luns.