"A lingua é a pel. A cor da pel vai canda nós a calquera lugar."
Manuel Veiga
quinta-feira, dezembro 29, 2005
Fogar de Breogán
Nunhas horas farei co meu fillo algo que nunca fixemos xuntos: sentaremos no sofá e veremos un partido de fútbol na televisión, e cantaremos o himno, e berraremos e axitaremos as nosas bandeiras, e cando marquemos o primeiro gol... estouparemos.
4 comentários:
Que momento!!, non me gusta nadiña o Nadal e menos o fútbol...
Entendo que é algo escepcional o de hoxe, máis...
Difrute dos momentos cos seus.
:)
tres estoupidos son moitos estoupidos para un debú, non?
eu estoupei en san lázaro. tres veces. tou rouco :-)
Confeso que non son demasiado futboleira, pero este partido emocionoume moito!
él non sei si o recordará, pero ti, señor padrazo, seguro que nono olvidarás.
Bicos.
Enviar um comentário