Nai, mamá, mom

Como se non chegara coa entelequia esa do bilingüismo harmónico, o axente 009 saca agora da manga o trilingüismo con portátil.

Voto emigrante

Obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, obsceno, osbceno.

(Xa que Iago Martínez non o fixo no seu excelente artigo de onte no Xornal, roubolle a idea e fágoo eu por el)

4º Aniversario

Hai xa 4 anos, 500 anotacións, que comezaron estas Alfaias e que me convertín en Folerpa. Neste tempo pasaron moitas cousas na miña vida: publiquei todos os meus libros; a milla filla, daquela un naipelo, xa vai para os cinco anos; o meu fillo xa é un homiño de oito que carrexa o seu bombardino polo conservatorio, sego a despertar a carón dela... Houbo risos, choros, decepcións, alegrías e algunha que outra perda, pero seguín adiante, moitas veces grazas aos comentarios que algúns aquí deixaron.
O mais importe que me aconteceu grazas a este caderno foi que coñecín a moita xente, algúns, penso, xa son amigos para sempre. Grazas a eles por estar aí e a todos os demais lectores tamén, de parte de Folerpa e de Marcos Calveiro tamén.

Explicación II

(Grazas a desintereseda coloboración de Danilo mellorei moito a imaxe gráfica da miña campaña en prol da nosa lingua. Deixo aquí ao carón a imaxe. Os que queirades xa sabedes)

A desvergonza de FENOSA

Os meus avós levan sen luz dende a noite do venres por mor temporal como moitos outros fogares galegos, seica 60.000 aínda hoxe. E non viven nunha casal perdido nas montañas do interior, senón a uns quilómetros do centro de Pontedeume. Os dous pasan dos oitenta anos e levan uns días un chisco trastornados, a escuridade e o frío descolocáronnos e non saben en que hora viven. A súa rutina cotiá viuse estragada e iso afectoulles moito. Amais, a miña tía tivo que pechar o seu restaurante, perdeu todo o que tiña conxelado nas cámaras e todas as comidas da fin de semana. Unha desfeita.

E mentres tanto que fai FENOSA, nada de nada. Nin sequera foi quen de informar aos seus abonados de cando podería estar resolta a incidencia na liña, como din con eufemismo. Seica caeron moitas árbores, e é certo a situación foi execpcional, pero se as servidumes que afectan a todos as liñas estiveran limpas de matogueiras e ramalladas , a incidencias terían sido moitas menos. Calquera que camiñe polos montes do país sabe moi ben o estado das liñas, dos paus da luz e de todas esas torres enferruxadas.

Pero a eles dálles igual, son uns desvergonzados, só hai que ver o que fixeron co seu último recibo. Con ir por el ao caixón e comprobalo, poderédesvos decatar da falcatruada. Non pasaron a ler os contadores e facturaron unha lectura estimada moi á baixa, na nosa casa só 13 ridículos euros polos meses de novembro e Nadal cando de media pagamos 70. Así no próximo recibo, o de marzo facturaran toda esta enerxía atrasada coa suba autorizada por Industria a partir deste mes de xaneiro e co incremento ademais do IVE. Unha desvergonza.

E mentres tanto que fai a Xunta, nada de nada, pois xa está en precampaña. Hoxe na Radio Galega o conselleiro de industria falou por fin e mostrouse moi timorato, seica teme que as eléctricas implicadas lle impugnen o concurso eólico. O que máis dixo foi que se abriría unha investigación. Cando foi o apagón de Barcelona as eléctricas tiñan aberto un expediente aos cinco minutos pola Generalitat do que derivaron multas millonarias.
O dito, á desvergonza de FENOSA, únese a da Xunta.

Limpeza de sangue

Por fin, hoxe ás oito da tarde, lectura dramatizada de noso premio nacional Limpeza de Sangue de Rubén Ruibal na sede da SGAE en Santiago, na rúa das Salvadas. Dirixe Santi Prego e conta cos actores Sergio Zearreta, Josito Porto, Xavier G. Pan, Fernando Morán, Monica García, Mónica Camaño, Xavier Deive e Víctor Mosquera. Do ambiente sonoro encárgase Anxo Graña e conta co apoio da Asociación de Actores e Actrices de Galicia. Unha cita imprescindible e de balde para os amantes da nosa mellor literatura.

Explicación

(Creo que os lectores deste caderno merecen unha explicación:
Dáme arrepío ver aí ao carón o rostro de Corina, pero foi ela coa súa torpeza política quen sitou o debate nestes termos: ou ela ou o galego. Eu téñoo claro, quedo coa miña lingua.
Non son eu moi amigo destas historias pero a auga xa comeza a sobordar o vaso. Agardo que todos aqueles que teñades a elección clara coma min fagades o mesmo e espalledes pola rede está sinxela campaña -imaxe e enlace- en defensa da nosa lingua e da nosa cultura.)

Aníbal volve?

Nun magnifico artigo, hoxe no Luces do País, Daniel Salgado fai unha relación dos bartlebys das nosas letras. Nel recolle unhas declaracións do mudiño máis senlleiro da nosa literatura, Anibal C. Malvar, nas que desvela que traballa nunha novela "que xa está avanzada", para logo insinúar de que ten presente como modelo Os miserábeis de Victor Hugo. Eu xa estou a esfregar as máns.

Penso que se ao final se concreta, está xa é a nova máis importante deste ano na nosa literatura.

O canto dos peixes

(A fermosa ilustración da cuberta é obra de Ramón Trigo)

Os vellos roqueiros nunca morren

Aqui tedes o video do novo tema de Neil Young, Fork in the road, o seu novo disco na primavera.

O mellor do 2008

Os lectores das Fervenzas Literarias tiveron a ben escollerme como autor do ano e a Festina Lente como mellor obra narrativa de adultos. Moitas grazas a eles e os meus parabéns aos demais premiados.
Amais no Libro Aberto emitido este domingo pasado podedes ver unha entrevista que me fixeron na fantástica sala da imprenta do Mueseo do Pobo Galego.

Volver, sempre, a Poe

It was many and many a year ago, In a kingdom by the sea, That a maiden there lived whom you may know By the name of ANNABEL LEE; And this maiden she lived with no other thought Than to love and be loved by me. I was a child and she was a child, In this kingdom by the sea; But we loved with a love that was more than love- I and my Annabel Lee; With a love that the winged seraphs of heaven Coveted her and me. And this was the reason that, long ago, In this kingdom by the sea, A wind blew out of a cloud, chilling My beautiful Annabel Lee; So that her highborn kinsman came And bore her away from me, To shut her up in a sepulchre In this kingdom by the sea. The angels, not half so happy in heaven, Went envying her and me- Yes!- that was the reason (as all men know, In this kingdom by the sea) That the wind came out of the cloud by night, Chilling and killing my Annabel Lee. But our love it was stronger by far than the love Of those who were older than we- Of many far wiser than we- And neither the angels in heaven above, Nor the demons down under the sea, Can ever dissever my soul from the soul Of the beautiful Annabel Lee. For the moon never beams without bringing me dreams Of the beautiful Annabel Lee; And the stars never rise but I feel the bright eyes Of the beautiful Annabel Lee; And so, all the night-tide, I lie down by the side Of my darling- my darling- my life and my bride, In the sepulchre there by the sea, In her tomb by the sounding sea.

Annabel Lee, de Edgar Allan Poe

Man lenta

O escritor e xornalista Xesús Fraga desvélanos os segredos
do seu proceso creativo nunha nova entrega do Escritorio galego.

As ficcións de Daneil Gil

Brétemas lanza unha luva e eu recólloa. O reto é dificil, escoller entre unha das 938 capas que o mestre Daniel Gil deseñou para os libros de peto de Alianza Editorial. Eu, entre as moitas que me gustan, escollo esta por unha cuestión sentimental, foi o meu descurimento de Borges e aínda gardo o libro na casa como unha alfaia. Recoñezo que tamén gusto da de Villares, esas zocas a medio facer semellan unha metáfora da nosa historia.
E xa seguindo co xogo, cantos deses libros lestes? Cando cheguei a cen deixei de contar, pero confeso que o voraz lector adolescente que fun, e o escritor que agora pretendo ser, fíxose coas lecturas desa colección e dalgunha outra (Bruguera libro amigo)

O salto do golfiño

Malia o tempo transcorridod dende que saiu do prelo, Festina Lente, segue a recibir críticas. A última deixovola nunha nova anotación no obradoiro da rúa d´Armada.

Votade, malditos, votade

Nesa páxina de referencia das nosas letras que é Fervenzas Literarias e que tan ben leva Nacho, convocan a súa escolla dos mellores do ano pasado. Así que xa sabedes, poñede aos vosos preferidos no formulario e enviádeo. Ah, ademais sortease un lote de libros entre os participantes. Animádevos.

Betty Freeman 1921-2009

O nome desta muller, morta hai un días aos 87 anos, non aparece en moitos dos cds que teño na casa, nin seguramente figurará nos libros de historia da música, mais o seu patrocinio e apoio a algúns dos compositores contemporáneos americanos máis senlleiros foi fundamental para que chegaran a nós marabillas como este Different trains de Steve Reich, unha das obras capitais da música do seculo pasado.

En torno da Baskerville

Mañá inaugúrase con este suxerinte título unha interesante exposición no CGAC na que unha trintena de deseñadores gráficos e industriais a proposta da DAG interveñen sobre un libro, tranformándoo ata convertilo incluso noutra cousa. O volume escollido é A imprenta en Galicia. Século XIX, un inventario das produción impresa nese século no noso país, editado en dous tomos pola Xunta no ano 2002, encadernado en pastas duras e maquetado con tipografía Baskerville.

Chegan os reis

Al veure despuntar
el major lluminar
en la nit més ditxosa,
els ocellets cantant
a festejar-lo van
amb sa veu melindrosa.

L'àliga imperial
pels aires va voltant,
cantant amb melodia,
dient: 'Jesús és nat
per treure'ns de pecat
i dar-nos l'alegria'.

Respon-li lo pardal:
'Esta nit és Nadal,
és nit de gran contento'.
El verdum i el lluer
diuen, cantant també:
'Oh, que alegria sento!'

Cantava el passarell:
'Oh, que formós i que bell
és l'Infant de Maria!'.
I lo alegre tord:
'Vençuda n'és la mort,
ja neix la Vida mia'.

Cantava el rossinyol:
'Hermós és com un sol,
brillant com una estrella'.
La cotxa i lo bitxac
festegen el manyac
i sa Mare donzella.

La garsa, griva i gaig
diuen: 'Ja ve lo maig'.
Respon la cedernera:
'Tot arbre reverdeix
tota planta floreix
com si tot fos primavera'.

El cant dels ocells