O dereito a folga ou a pancada na porta

O sector do metal está en folga para acadar un convenio colectivo despois de tan só un día de negociación e hoxe pola mañá cortaron a tráfico na cidade. A min pilláronme na rotonda da Calzada e malia explicarlles que en media hora tiña un xuízo no que defendía a un traballador nin sequera me deixaron dar a volta para procurar outro camiño e ademais gañei unha patada na porta do coche do chulo delegado sindical que dirixía o piquete informativo. Perante a indiferenza do policía local que se encolleu de ombreiros cando mirei cara el, renunciei a que o identificaran para denuncialo. Amais dun cento de condutores, no atasco ficaban tamén uns autobuses escolares ateigados de nenos sobreexcitados aos que tampouco deixou pasar. Namentres o pequerrecho tirano da pancada ría e comentaba cos demais o boa que estaba a loura que deixaran pasar no seu coche nos primeiros intres do corte, cando desapareceu os seus compañeiros achegáronse a min e pedíronme desculpas, compartimos uns cigarros e falamos.
Eu a ese milhomes vino moitas veces amparado no balbordo facendo das súas. Vino alporizando ao pelotón de linchamento ou paseando rojos na guerra civil ou agredindo a un detido á entrada de calquera xulgado. Ese home habita entre nós, camiña entre nós, toma ao café con nós, ese home é un covarde.